عموجان، تو همدرد غصه هایم بودی
تو سنگ صبور داغ جوانم بودی
داغ من و تو بی همتا بود
درد من و تو بی دوا بود
تو رفتی و دردهایت دوا شد
من ماندم و آه بر لبم نوا شد

ارسال نظر در مورد شعرگونه